Spring naar inhoud

23 mei 2019

wat ik ben kwijtgeraakt

Door marja wouters

een jas die niet meer past
een overvolle kledingkast
veel deuren niet meer open
deurknoppen klemmen vast

hoe kun je dingen repareren

de opa zei, dit is gewoon
terwijl zij zich erbuiten zag
is het wel waar dat ik dit wil
maar opa zei, het is gewoon

hoe weet je of je slapen mag

golven beuken op de kust
de kust verliest, telkens weer
draaiend, hopend op wat grond
een kind is hier eens kwijtgeraakt                                                                      

hoe weet je dat je niet bestaat

Read more from © marja wouters 2019, gedicht, start
←
→

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Google photo

Je reageert onder je Google account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Note: HTML is allowed. Your email address will never be published.

Subscribe to comments

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

<span>%d</span> bloggers liken dit: