Doe mij maar 1 marathon

Ik trainde 1 maand,
zoop als een ketter
en rookte 2 pakjes Camel per dag.
En haalde de finish in net niet 4 uur.
Niet slecht voor een alcoholist, dacht ik,
zittend in bad met een groot Belgisch bier.

De drank raakte ik decennia geleden helemaal kwijt.
De sigaretten verloor ik ergens onderweg.
Mijn strakke lijf verliet me bij de zoveelste verhuizing.
Ik vroeg het nog na, of ie niet ergens in een doos.
Ze hebben mijn jonge lichaam nooit teruggevonden.

Nog even, dan rolt de rollator me toe.
Ik weet niet hoe ik dan leven moet.
Dat laatste is bekend terrein.
Je zou toch denken, de voorsprong die het geeft,
zoveel angsten al geleefd.
Want voor alles heb ik angst.

Op de valreep train ik nuchter en lang.
Mijn doel, 1 dag zonder angst te doen.
Die marathon was een eitje.
Een dag zonder paniek,
die haal ik nog niet.