de leunstoel zakt flink in,
de man merkt niets, blijft
leunen, uitgezakt gezicht.
de hypochonder in hem
verheugt zich op:
dokter, vandaag heb ik
hier links, daar rechts,
nog steeds veel vage pijn.
dat moet toch echt iets ernstigs zijn.
de arts denkt:
mijn dag begint weer lekker.
waar ligt de stekker?
ik wil bij de revue, omscholen, nu.
 | marja wouters op olifant in de kamer |
 | Odette op olifant in de kamer |
| marja wouters op blije mensen |
| Odette op blije mensen |
| marja wouters op blije mensen |
| Odette op blije mensen |
| marja wouters op CO2 |
| Odette op CO2 |
| marja wouters op no more |
| Odette op no more |
| marja wouters op no more |
 | hugomaerten190333857 op no more |
| marja wouters op juni, alweer |
| Odette op juni, alweer |
| Odette op Genoeg |
