Wakker werd ik, zonder vraag
Elk antwoord heeft zijn korte werkelijkheid,
de adem die het kost, in – hou vast – en uit.
Ik blies een pluis uit draadjes, dacht dat je leefde,
kreeg teugen dromen, hopen wensen en durven doen.
Je realiteit haalde in: paniek, machteloos, verslagen.
Ziekzijn knelt, jij bent bij leven al gekist.
Mijn antwoord heb ik,
er is geen woord wat hier op past.
Ontroerend mooi zonder sentiment. Prachtig, Marja
LikeLike
dank, Odette.
LikeLike